Sint Wars

Onze jongste heeft op school weer een staaltje creativiteit van Sint en Piet mogen ontvangen. Toch fijn om te weten dat de goedheiligman en zijn kornuiten hetzelfde referentiekader hebben als ik...

Stormtrooper

Er worden in de archeologie steeds meer vindplaatsen gelokaliseerd met behulp van lasers, zonder dat er een schop aan te pas komt. Als ik aan laser denk, gaan mijn gedachten al gauw een bepaalde kant op, als kind van de jaren tachtig. Zo'n cartoon is een cadeautje aan mezelf en heeft me eigenlijk weer doen beseffen hoe briljant en baanbrekend het werk van Ralph Mc Quarrie en de zijnen was... 

Etruskische paraplu

Het prachtige Etruskische museum Guarnacci in Volterra bood tijdens de vakantie weer inspiratie voor een cartoon. En nee, het regende niet, ik ontken alles... 

Kaoene

Ook voor onze oudste heb ik me er destijds toe gezet om zelf een geboortekaartje te ontwerpen. De keuze voor een kangoeroe was aanvankelijk bijzonder treffend, omdat in het prille begin haar favoriete knuffel ook een kangoeroe was. Al verbasterde ze dat tot Kaoene...

Geboortekaartje

Normaal gesproken ben ik niet zo goed in het maken van gelegenheidstekeningen, maar voor de geboortekaartjes van mijn eigen kinderen had ik natuurlijk geen excuus. Onderstaand de toenmalige voorkant van het kaartje van onze jongste. 

Abattoir Europa

Een van de beste anekdotes van mijn opa: alle werelddelen beginnen met een A, behalve Europa. Dat noemde men in de eerste helft van de twintigste eeuw dan maar Abattoir. En daar was geen woord te veel mee gezegd. Dit jaar was het begin van de Grote Oorlog honderd jaar geleden, dus een cartoon kon niet uitblijven. Tevens een bescheiden eerbetoon, want wat weten we nou eigenlijk over de Senegalese scherpschutters in de Franse loopgraven?

En nu we toch bezig zijn, nog even een oudje, waarmee ik achteraf gezien de negentigjarige verjaardag van WOI herdacht. 

Axioma

Mijn eindexamenweek herinner ik me als redelijk relaxed: 's ochtends wat leren en 's middags stoom afblazen met tekenen aan een kaartspel, lekker recht-toe-recht-aan dichtgesmeerd met Edding stiften. Ik noemde het spel Axioma, naar een van de moeilijke woorden uit het eindexamen Nederlands. En voor je het weet ben je alweer ruim twintig jaar verder... 

Ode à la Schtroumpfette

Als ik voor een Vlaamse uitgave een pin-up mag tekenen, dan kom ik al gauw uit bij de eerste grote liefde in mijn (destijds prille) leven: de Smurfin. Ze is inmiddels wel ietwat met me meegegroeid… En nee, haar mutsje is niet gekrompen, dat is een knipoog naar dat van Marianne, waar Peyo zich meer dan vijftig jaar geleden ook op baseerde toen hij de Smurfen een muts gaf. 

Onderstaand trouwens de (iets bravere) versie van mijn zesjarige dochter... 

Our new happy life…

Begin deze eeuw bestond er een stripblad De Stripper, bedoeld als kweekvijver voor aanstormend talent. Een keer stond ik op de cover van het blad en dat was deze tekening. De strip die erbij hoorde is volstrekt onleesbaar en op zijn zachtst gezegd obscuur, maar die plaat ziet er nog steeds leuk uit (PS Uiteraard met dank aan George Orwell voor de kreet 'our new happy life'…).